ՆՓ-ն իրականացնում է Հայաստանի զինաթափման ծրագիր

ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Իմանղալի Տասմաղամբետովը տեղեկացրել է Ալեքսանդր Լուկաշենկոյին, որ Նոր Հայաստանի հպարտ լակոտակրատիան խնդրել է դաշնակիցներին օրակարգից հանել Հայաստանի օգնության հարցը, չնայած բոլոր դաշնակիցները սատարել են համաձայնագրի նախագիծը: Տասմաղամբետովը նաև ասել է, որ Հայաստանն իրեն իսկ վերաբերող փաստաթղթի հանդեպ որևէ ուշադրություն չի ցուցաբերել, կարծես խոսքը Զիմբաբվեին օգնություն տրամադրելու մասին էր: Ինչևէ, շատերը կասեն, թե սա փաշինյան նիկոլի հերթական կապիկությունն է, իբր, հող է նախապատրաստում ՀԱՊԿ-ից վերջնականապես դուրս գալու համար: Բայց դա իրականում լրջագույն քայլ է, բնականաբար, ոչ ժողվարչապետի կողմից մտածված ու իրականացված:

Քչերն են հասկանում, որ իրականում փաշինյան նիկոլն իրականացնում է Հայաստանի զինաթափման ծրագիր: Դրան հանձնարարված է երկիրը ամբողջովին զինաթափել, քանզի կա հավանականություն, որ դրա գլուխը մեկը կջարդի և իշխանությունը կվերցնի, և թուրք-ադրբեջանական տանդեմը կհայտնվի ոչ դուրեկան իրավիճակում: Իսկ ինչպե՞ս կարելի է երկիր զինաթափել՝ միաժամանակ զինելով կամ փող ծախսել սպառազինությունների վրա:

Շատ պարզ: Օրինակ, ձեռք են բերվում կործանիչներ 120 միլիոնով (միջազգային գնից 2,5 անգամ էժան), բայց առանց ռազմամթերքի: Նշանակում է՝ այդ չորս ինքնաթիռը գեթ մեկ Մակարով չարժի՝ Մակարովը գոնե կրակում է: Բայց շուխուռ է դրվում երկրով մեկ, թե՝ տեսեք, ժողվարչապետն ինչ հզոր զենք է բերել: Այնուհետ աստիճանաբար կտրվում է ռազմատեխնիկական համագործակցության կապը Ռուսաստանի հետ, որտեղից Հայաստանը սպառազինություններ էր գնում ՌԴ ներքին գներով կամ նվեր ստանում: Հետո գնում են Հնդկաստան, ձեռք են բերում հրթիռներ 260 միլիոն դոլարի, որոնց թռչելը ոչ ոք չի տեսել: Հետո հերթը հասնում է հնդկական հաուբիցներին:

Հարց` կա՞ մեկը, որ ասի, թե հնդկական հրետանին ռուսականից լավն է:

Ո՛չ, չկա նման դեգեներատ: Բայց ինչու՞ է Հայաստանը հրաժարվում էժան ու որակով ռուսականից հօգուտ թանկ ու անորակ հնդկականի: Պատասխանը մեկն է՝ զինաթափվում է Նոր Հայաստանը, և վե՛րջ:

Պարոնայք գռզոն, մելքոնայն գագոն և այլք ասում էին, թե բա՝ էնքան փող ունենք զենքի համար, էնքան զենք ենք բերել ու կբերենք, որ էլ դու սուս, Քոչարյանն ու Սարգսյանն էլ կերազեին այդ մասին: Մարդիկ էլ լսում են և «էլ դու սուս» լինում: Բայց լակոտակրատիան իր սև գործն անում է՝ Հայաստանը զինաթափվում է:

Ընդ որում, լրիվ հակառակ տեղեկատվական ֆոն են սրանք ապահովում այս կործանարար պրոցեսին, և ցավով պետք է նշել, որ դա սրանց մոտ ստացվում է: Իսկ մի այլ ձևի զինվող Հայաստանն արդեն էնքան է զինվել ու գերզինվել, որ քոչարյան անդոնն ասում է, թե, իբր, այլևս Հայաստանը երբեք օգտագործված զենք չի գնի, միայն նորը, հենց գործարանից: Սա դիվերսիա է պետության հանդեպ, նաև՝ ֆինանսական:

Օրինակ, ի՞նչ տարբերություն կա հինգ տարվա Т-90 «Прорыв» տանկի և գործարանից նոր դուրս եկածի միջև, եթե այդ տանկը Դոնբասում պատերազմին չի մասնակցել, չի վնասվել: Բացարձակ ոչ մի տարբերություն, բացի գնից, այսինքն, հինգ տարվանը առնվազհ 2 անգամ էժան է, եթե ոչ ավելի: Հիմա, եթե աղքատ ու պարտված երկրի քաղաքական ղեկավարությունը կուրս է վերցնում գնել բացառապես գործարանային սպառազինություններ՝ վճարելով 2-3 անգամ թանկ, ինչպե՞ս անվանենք այս մոտեցումը:

Այս մոտեցումը նշանակում է Հայաստանի Հանրապետության տոտալ զինաթափում, համապատասխան քարոզչական կամպանիայով քողարկված: ՀԱՊԿ զորավարժություններից հրաժարվելը, որոնց արդյունքում Հայաստանին առնվազն 100 միավոր զինտեխնիկա կմնար, այսօր էլ ՀԱՊԿ օգնությունից հրաժարվելը այլ բան չեն նշանակում և չեն կարող լինել: Լակոտ ժողվարչապետի վերադասը գիտի, որ ամեն պահ Հայաստանում կարող է պայթյուն լինել, օրինակ, կոնֆիդենցիալ ինֆորմացիայի արտահոսք կարող է տեղի ունենալ (Ռիչարդ Մուրի, ամերիկյան չինովնիկների հետ բանակցությունների յուրահատուկ մանրամասներ Արցախի վաճառքի և հայաթափման, Սյունիքի օտարման վերաբերյալ), որից հետո փաշինյան նիկոլից լավագույն դեպքում կմնա ընդամենը ձախ ականջը, իսկ դրան փոխարինողը մի քանի ամսից բռնի ուժով կսափրի Ալիև էֆենդու բեղերը: Եվ դրա համար, այդ տխուր հեռանկարը կանխելու նպատակով ժողվարչապետի վերադասը արգելում է ճիշտ և էֆեկտիվ զինվել Ռուսաստանից, ուղարկում է Չինաստանից զիբիլ բերելու, պարտադրում է երբեք չօգտվել Ռուսաստանի և ՀԱՊԿ-ի նվերներից, բառի բուն իմաստով լակոտացնում և նվաստացնում է բանակը (այսօր տարբեր քրեական գործերով տարբեր դատական կարգավիճակներով մոտ 1700 զինծառայող է անցնում ): Դե, սրանք էլ անում են՝ զուգահեռաբար լոպազնալով իրենց ինքնիշխանությամբ, այլ անվտանգային երաշխիքներ հայտնաբերելով, Վլադիմիր Պուտինի նյարդերի հետ խաղալով, իսկ այս ամենի արդյունքում Հայաստանից շատ մոտ ապագայում բան չի մնա:

Արտյոմ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ